In onze reeks over culturen vind ik dat deze niet mag ontbreken. Een cultuur van eer. Ik kom wel eens op plekken en kan mij daarna niet echt de gesprekken of preek herinneren, maar wel de sfeer van de plek waar ik was en de manier waarop mensen op die plek mij benaderden.
In 2015 was ik in een kerk in London. Om eerlijk te zijn heb ik geen idee meer waar de preek over ging, maar de manier waarop ik ontvangen werd in deze kerk vergeet ik nooit meer. We moesten een poosje buiten wachten om naar binnen te mogen, maar tijdens het wachten kwamen er mensen van de kerk langs met koffie en koekjes, ze maakten een praatje. Ik voelde mij al zo welkom, terwijl ik nog geen stap in de kerk zelf had gezet. En dit stopte niet bij de ingang van de kerk, nee het ging gewoon door. Ik was één van de vele gasten in de kerk, maar de manier waarop zij met mij omgingen, voelde ik mij gewoon een VIP gast.
Ook mochten wij een keer bij mensen in het noorden van Nederland logeren tijdens een conferentie die wij daar verzorgden. Wij werden door deze mensen zo hartelijk ontvangen, het was niet gespeeld, het was echt. Ik voelde mij direct thuis. Niet alleen de eerste avond, maar het hele weekend bleef dit gevoel van thuis zijn. Dat waren voor mij plekken waar cultuur van eer heerste.
Wat is eer?
Eren is: respecteren, hoogachten, belangrijk vinden, waarderen.
Eren is: iets moois, iets goeds over de ander zeggen.
Iemand zei eens: “Cultuur van eer is: het zien en behandelen van mensen om mij heen zoals Jezus hen ziet en behandelt, ongeacht hoe ik hen zie of dat ik zelf behandeld wordt” Het klinkt prachtig en ik wilde dat ik volmondig kon zeggen dat ik dit ook altijd doe. Helaas, ik doe mijn best om mensen goed te behandelen en te respecteren en het gaat in ieder geval makkelijker als mensen mij ook goed behandelen. Als dat niet gebeurt….dan wordt het voor mij een stuk lastiger.
Dat is nogal wat. Ongeacht hoe ikzelf behandeld wordt…Als ik dit echt zou doen, dan zou het in een aantal situaties er heel anders uit zien. En hoe gaat het er dan uit zien in de kerk? Is eervol elkaar behandelen dan dat we alles slikken wat iemand over ons zegt of aandoet? Of wat als ik niet eervol gehandeld heb?
Ik denk waar een cultuur van eer aanwezig is kun je mij er op aanspreken, omdat die ander mij waardeert en respecteert. En vriendelijkheid hierbij een kernwoord is. Een veilige omgeving. Hebreeën 12:11. Niemand vindt het prettig terechtgewezen te worden; op het moment zelf worden wij er alleen maar verdrietig van. Maar later zien wij dat het toch goed is geweest; de terechtwijzing heeft ons geholpen mensen te worden , die goed doen en vrede brengen.
Terechtwijzing vindt ik nooit fijn, het doet zelfs soms wel pijn. Maar wat zou ik graag iemand worden die altijd goed doet en vrede brengt. Kom dus maar op met die terechtwijzing…oh ja, wel graag in een cultuur van eer.
