Ook deze keer werden er opnieuw koffers gepakt. De zomerkleding uit de kast gehaald en alle hulpgoederen uitgezocht om mee te nemen.
Het is mooi om te zien dat wij elke keer kunnen kiezen wat we deze reis meenemen. We hebben zoveel mooie kleding en spullen ontvangen van mensen om mee te nemen en uit te kunnen delen.
Kabalagala
We starten onze missie in onze thuisgemeente in Kampala. Op vrijdagavond is er een profetische avond met een stukje onderwijs. Een studie over ‘stap in je eigen schoenen’ . Daarbij werken visuele voorbeelden altijd heel goed. Vooral als je ‘illustreert’ dat je graag de voorganger van de kerk wil zijn, in plaats van te zijn wie jij mag zijn. En dit duidelijk maakt door letterlijk in de schoenen van de voorganger te stappen.
Op zaterdag was er een bijeenkomst voor de voorbidders en mensen die meer willen leren over profetie. Het is elke keer weer bijzonder om te zien dat het onderwijs op het juiste moment komt en dat mensen echt nieuwe dingen horen om weer mee aan de slag te kunnen.
Katosi
Dit keer zijn we ook naar Ps. Peter Obbo geweest, een nieuw contact. We hebben Ps. Peter vorig jaar ontmoet en een lang gesprek gehad. Nu mochten we spreken in één van de gemeenten waar hij verantwoordelijk voor is.
Het grappige in Afrika is dat mensen graag beleefd blijven. Op de vraag: “Is de kerk ver weg?” komt altijd een antwoord: “een beetje ver”. Daar kun je dus alle kanten mee uit. Na ruim twee uur rijden over allerlei hobbelige zandwegen kwamen we aan bij het kerkje. Het was klein, maar wat een warm welkom en wat een enthousiasme.
Getuigenis:
Esther profeteerde over de voorganger: ‘Zet niet een stap terug, maar juist een stap vooruit. God gaat je zegenen en helpt je verder’. Onze vertaler, Nelson, vond het een beetje een rare profetie. Een voorganger zet toch geen stap achteruit. Vlak voordat we weggingen kwam Nelson met hem in contact en hij vertelde: “Deze mensen horen echt van God, dit is geen grapje. Ik had het de laatste tijd zo moeilijk, ik dacht steeds: Ik moet geen voorganger zijn, ik moet er mee stoppen. Ik was zo zeker om het komende week te gaan zeggen, dat ik zou stoppen. En nu komt dit woord. Ze moeten terug komen, dit is wat we nodig hebben.”
Kakiri
Op maandag, dinsdag en woensdag was er een conferentie in Kakiri. Helaas was de opkomst niet helemaal waar we op gerekend hadden, maar de leiders die er waren, luisterden de hele dag heel aandachtig naar de studies en maakten ook veel aantekeningen. Het jongetje op de onderste foto was alle dagen trouw aanwezig en had steeds heel goede vragen gesteld. Aan het eind van de conferentie hebben we hem een Bijbel gegeven. Iemand had ons voor de reis een gift gegeven om Bijbels te kopen. En nu konden we hem een mooie Bijbel geven.
Buloba
Na de conferentie in Kakiri meteen door naar Buloba, waar we opnieuw mensen mochten zegenen met onderwijs en persoonlijke woorden van God. Dit blijft bijzonder. De getuigenissen die we horen van mensen die geraakt zijn door het onderwijs en hun leven daardoor veranderen. En de getuigenissen van de profetische woorden die God door ons heen naar de mensen brengt. Veel mensen in Afrika vinden profetische woorden spannend en zijn erg sceptisch over het ontvangen van deze woorden. In Oeganda is het heel gewoon dat je veel geld moet betalen voor een profetisch woord en dat het je zeker niet opbouwt en blij maakt, maar juist angstig en bang maakt. Zo verdrietig om dat steeds weer opnieuw te horen. Het is zo mooi om te zien dat mensen zich dan toch durven open te zetten voor een woord van God.
De onderste foto is de ‘snelweg’ naar de kerk in Buloba. Vaak is het een uitdaging om bij de kerk te komen. Maar mooi dat we juist hier Gods liefde mogen brengen.
Moeder en kinddag
Eén van de hoogtepunten van de missie is voor Esther altijd de Moeder en Kinddag. Een dag waarin zij zwangere vrouwen en moeders met baby’s mag vertellen over zwangerschap, gezondheid, zorgen voor je baby etc. Dit keer was er voor alle vrouwen ook thee en wat lekkers. Meer dan 150 vrouwen uit de sloppenwijk kwamen deze dag. Het was fantastisch om deze vrouwen te laten zien hoe een zwangerschap er ‘van binnen’ uit ziet. En hoe je goed voor jezelf en je baby kunt zorgen. Er is heel veel onwetendheid op dit gebied. Het lekkers werd met meer dan gewoon enthousiasme opgegeten. Voor veel vrouwen en hun kinderen is dit het enige wat zij deze dag zullen eten. Mooi om zo op heel veel gebieden iets te kunnen betekenen voor deze vrouwen.
Semuto
Een dagje vrij zit er niet in, elke dag staat er wel iets op het programma.
En zo vertrekken we op zondag naar Semuto. Waar we Sheeba en Ivan weer gaan ontmoeten. Toen we naar Kenia gingen is Sheeba met ons mee geweest. En het is leuk om haar weer te mogen ontmoeten. Ruim 20 jaar geleden ontving de moeder van Sheeba een opdracht van God om een weeshuis te beginnen en nu zijn er op deze plek een weeshuis, een school en een kerk. Erik heeft tijdens de kerkdienst gesproken en Esther later bij de kinderen.
Busolwe
Twee jaar geleden heeft Fountains of Joy in Busolwe een kerk gebouwd en de grond gekocht waar de kerk op staat. Zo zorgen we ervoor dat de eigenaar van de grond niet ineens de mensen van de kerk van zijn grond kan sturen en de kerk voor niets gebouwd is. Het bijzondere hier is dat de grond van een moslim man was. Hij wilde het graag verkopen, want hij had dringend geld nodig. De baas van de moslimkerk vond het goed dat hij de grond aan een christelijk voorganger verkocht.
Nu beginnen veel moslims hun huis rond de kerk te bouwen. Want, zo zeggen zij, nu is het vredig en goed om hier te wonen. Het kopen van de grond en het bouwen van de kerk is niet alleen het neerzetten van een gebouw, maar het verandert de gehele ‘community’.
Ook hier hebben wij een conferentie gehouden. We vinden het mooi dat we naast ‘geestelijk voedsel’, als stichting ook kunnen zorgen dat alle mensen een lunch aangeboden krijgen. Zo laten we geloof en handelen hand in hand gaan. Op de tweede foto reden we door de dorpsstraat en zie je ineens jezelf op een paal hangen. De aankondigingen voor de conferentie worden overal opgehangen.
Team
Als wij naar Afrika gaan is er veel voorbereiding voordat wij voet zetten op Afrikaanse bodem. Er wordt gesproken met voorgangers over de te houden conferenties. Locaties worden bekeken. De Moeder en Kinddag wordt geregeld. Er is heel veel te doen. Gelukkig hebben wij inmiddels een prachtig team ter plaatse die al het voorbereidend werk doet en ons zo enorm helpt. Ook zijn zij onze vaste vertalers als wij rondreizen langs de verschillende plekken. Wij zijn erg dankbaar dat Jeffrey, Suzan en Nelson een onderdeel zijn van ons team.
