Vorig jaar ben ik door een aantal lieve vrouwen ‘meegesleurd’ naar een vrouwendag. “Dat is leuk voor jou Esther!” Nu is het zo dat ik niet perse heel erg blij en enthousiast wordt van een vrouwenweekend of een vrouwendag. Niets ten nadele van deze dagen, begrijp me goed. Maar ieder zo zijn voorkeur toch? Maar, ik zal eerlijk bekennen dat ik deze dag als goed heb ervaren! Niks nagels lakken en cupcakes bakken, maar goede workshops en lezingen waar je wat aan had. Mijn vooroordeel over deze dagen veranderde iets. Maar toch..
Tijdens mijn Moeder & Kind-project in Oeganda kom ik natuurlijk heel veel in aanraking met vrouwen en kinderen. En omdat ik dan onderwijs geef over wat echt bij mij past, vind ik dit geweldig. Zwangere vrouwen en moeders met baby’s is echt mijn ding. Tijdens mijn laatste Moeder & Kind-dag kwamen er heel veel broertjes en zusjes mee met de moeders en de baby’s. Gelukkig waren er vrouwen uit het team bereid hen op te vangen, zodat ik tijd en ruimte had om goed les te geven. Na deze dag begonnen we te praten over ‘iets’ doen voor deze kinderen. En wat dan en wie? Hoe mooi zou het zijn deze kinderen, die bijna allemaal in de sloppenwijken leven, te vertellen over God? Ook merkte ik dat de vrouwen na een Moeder & Kind-dag met andere vragen naar mij toe kwamen.
Terug in Nederland ging ik hiervoor bidden en ik merkte dat God tegen mij begon te spreken over deze vrouwen en kinderen. “Esther, als je nu eens vrouwen meeneemt vanuit Nederland die de vrouwen daar gaan bemoedigen in hun vrouw-zijn.” Ik polste een aantal vrouwen om mij heen en tot mijn verrassing werd er best leuk gereageerd. Maar hoe nu verder?
Tijdens een wandeling met een vriendin gooide ik het eruit: “Wil jij er eens voor bidden of je mee wil naar Afrika om daar een vrouwenconferentie te doen met mij en iets voor kinderen?” Het antwoord op haar gebed: Begin april vertrekken we samen naar Afrika!
Een eerste reis van Fountains of Joy die in het teken staat van vrouwen en kinderen. Een nieuwe deur die open gaat en spannend om doorheen te stappen. Maar ik geloof dat God dit nieuwe terrein voor ons heeft voorbereid. Het is een kans om ons hart en onze handen uit te strekken naar hen die het nodig hebben.
