Doe niets om er zelf beter van te worden of om erover te kunnen opscheppen. Maar wees bescheiden en vind andere mensen belangrijker dan jezelf. – Fillipenzen 2:3
Op zondagmorgen vind ik dit een prachtige tekst, maar op maandagmorgen.. Niet zolang geleden waren we in Afrika en spraken we met een dierbare vriend die ook voorganger is van een kerk. Enthousiast vertelde hij dat heel dicht bij ‘zijn’ kerk een andere voorganger ook een kerk was gestart. En dat hij had aangeboden dat deze voorganger wel zijn geluidsinstallatie en stoelen kon lenen.
Het was geen zondag, dus ik reageerde even op mijn ‘doordeweeks’. (Al leer ik steeds beter om ook dan op op zijn ‘zondags’ te reageren.) “Nou zo dicht bij ‘jouw’ kerk, is dat nu nodig?” Even was het stil en toen zei hij tegen mij: “Esther, deze man gaat mensen bereiken en tot God leiden, die ik nooit zou bereiken. Hij heeft een eigen bediening.”
BAM, de zin was rustig en in liefde gezegd, maar het kwam hard bij mij binnen. Wat een houding had deze voorganger, wat een karakter. Hij was er alleen op uit om als voorganger niet zijn kerk vol te krijgen, maar ook andere voorgangers te helpen. Even moest ik slikken. Maar toen zei ik eerlijk dat ik dit zo mooi vond en dat ik nog van hem kon leren.
Hij begon te lachen en zei toen tegen mij dat hij ook veel van mij leerde. Op dat moment kon ik mij dat niet voorstellen. Een voorganger die al zijn spullen uitleent aan een andere kerk, zodat deze ‘nieuwe’ kerk gaat groeien en ontwikkelt. Dat is de bovenstaande Bijbeltekst in actie, wat mij betreft.
Ik kom meer van deze mensen tegen in mijn leven. Ze doen dingen of zeggen iets waar ik veel van kan leren. Deze mensen inspireren mij. En heel eerlijk, meestal zijn het geen bekende of beroemde mensen. Maar iemand zoals ik. Als ik dan in de spiegel kijk en mijn eigen evenbeeld zie, dan is het net of ik ook even die ander zie. Om mij aan te moedigen om ook anderen belangrijker te gaan vinden dan mijzelf. Anderen aan te moedigen om ook woorden van God door te gaan geven.. en zelfs dit zoveel beter te doen dan ik dit doe.
Ja, ik wil het leren en doe ook mijn best. Maar af en toe ga ik verschrikkelijk op mijn gezicht. En als ik dan in de spiegel kijk, zie ik iemand die wel even ging opscheppen of zich stiekem beter voelde als de ander. Tja, ik moet toegeven dat ik er nog niet ben. Als ik slaap doe ik het heel goed, ik wens iedereen het allerbeste, maar als ik wakker word…
Maar ik mag leren en ontdekken hoe leuk het is om anderen uit te dagen en te bemoedigen. Hen te helpen om dat te bereiken in het leven wat God voor hen heeft. En dat ik daar ook nog van kan genieten.
