Ik weet niet hoe jij dit jaar bent begonnen. Misschien ben je vol blijdschap het nieuwe jaar ingegaan. Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Of ben je dit jaar met veel verdriet begonnen. Weet je (nog) niet hoe dit nieuwe jaar iets positiefs voor jou gaat opleveren. Ging je het jaar in met vragen. Hoe dit jaar zou gaan lopen. Zou dit jaar alles veranderen? Zou het beter of juist slechter gaan? Misschien ben je dit jaar voorzichtig ingegaan. Niet al te hoge verwachtingen, niet teveel hopen op datgene wat je zo graag wilt. Een soort zelfbescherming, om teleurstelling te voorkomen.
Zoals velen had ik voor het nieuwe jaar een aantal doelen en ideeën. Dingen die ik graag in dit nieuwe jaar zou willen doen of leren. Maar ik betrapte mijzelf er ook op dat ik niet zo goed grote plannen durfde te maken. Want wat als ik ergens voor ga en dit vervolgens niet door kan gaan? Zou ik dan niet heel erg teleurgesteld zijn? Wie weet hoe het dit jaar gaat lopen? Hoe de situatie in de wereld over een half jaar is. Een stukje zelfbescherming is best logisch. En soms zelfs goed. Maar terughoudendheid kan er ook voor zorgen dat we stil komen te staan. Niet meer durven te bewegen. Is dat wat ik wil? Is dat wat God wil?
“God geeft mensen nieuwe hoop en verwachting. En ik bid dat Hij jullie zal vullen met pure blijdschap en vrede door jullie geloof. Dan zullen jullie door de kracht van de Heilige Geest steeds sterker worden, zodat jullie kunnen volhouden.” – Romeinen 15:13.
Hier wordt hoop in een zin genoemd samen met het woord verwachting. Verwachting betekent dat je ergens naar uitziet. Naar iets wat nog gaat komen. Waar je vol spanning of enthousiasme naar uitkijkt. Je weet dat het gaat komen. De tekst gaat verder over vervulling met blijdschap en vrede. God wil ons vullen met hoop, verwachting, blijdschap en vrede. Waarom? Om ons sterk te maken zodat we vol kunnen houden. Hoop maakt sterk.
Dit wil Hij voor ons. Niet alleen aan het begin van een nieuw jaar. Altijd, elke dag.
“Steeds als ik wanhopig was, troostte U mij en gaf U mij weer hoop.” – Psalm 94:19. God geeft hoop. Steeds weer opnieuw. Deze tekst vertelt ons dat elke keer als we het even niet zien zitten, of zelfs wanhopig worden, God ons troost en ons hoop geeft. Hij troost eerst en geeft daarna hoop om weer verder te kunnen gaan. Deze hoop maakt ons sterk. Geeft ons de kracht om weer verder te gaan.
“Maar wij kijken uit naar iets wat er nog níet is. En we zijn er zeker van dat het komt. Daarom wachten we er vol vertrouwen geduldig op.” (Romeinen 8:23-25, BasisBijbel)
Wij weten waar onze hoop vandaan komt. We weten dat God ons een prachtige beloftes heeft gedaan, waar we naar uit mogen kijken. En daarom kunnen we hoop hebben. Voor nu, voor het komende jaar. Elke dag weer. Niet dat dit een garantie geeft dat alles wat ik graag voor dit jaar zou willen, ook gaat gebeuren. Misschien loopt het helemaal anders. Komt er niks van mijn plannen terecht. Maar God is er, ook dan. Dus kom ik in beweging. Ga ik lopen, plannen, hopen. En als het anders loopt.. wil Hij mij het komende jaar nog steeds troosten als ik wanhopig ben. Hij wil mij vullen met blijdschap en vrede. Hij wil hoop en verwachting geven. Dat is iets om naar uit te kijken.
