Reizen is een van mijn grootste passies. Bij mij begint de pret al tijdens de voorbereiding. Ik vind het leuk om na te denken over de landen die ik wil zien. Welke plekken leuk zijn om te bezoeken. Een leuke route bedenken, toffe uitjes en kijken of het wel de juiste reistijd is om ergens naartoe te reizen. Tijdens alle voorbereidingen geniet ik al een beetje. En als we eenmaal op bestemming zijn aangekomen is het fijn om een idee te hebben wat er mogelijk is.
Maar ik vind het ook fijn om een beetje vrijheid te houden. Nog niet alles vast te leggen. Als je ergens nog nooit geweest bent, weet je namelijk ook niet hoe het daadwerkelijk gaat zijn. Valt het tegen, dan reis ik graag weer verder. Als ik het ergens goed naar mijn zin heb, blijf ik graag ergens een paar dagen langer. Als ik dus niet de hele route vastleg, kan ik per bestemming bekijken hoe we verder gaan.
Hoe makkelijk en graag ik dat op reis doe, hoe moeilijk ik dat in mijn wandel met God vind. Ik plan graag en weet het liefst van tevoren hoe het gaat lopen. Zo zou ik dat ook wel in mijn leven willen. Een soort routeplanner die precies laat zien waar ik heenga, hoe ik er kom en hoe lang dat nog gaat duren. Maar ik heb geleerd dat dat met God niet altijd zo werkt.
God heeft voor ons ook een route. Een reis met mooie en soms ook mindere bestemmingen. Prachtige dingen en avonturen die we mogen beleven. Maar deze reis vraagt om een goede voorbereiding. Of om de juiste reistijd. Helemaal zoals God dat bedacht heeft. Soms weten we van tevoren wel ongeveer naar welke bestemming we gaan, maar hebben we nog niet de hele route ontvangen. Of is het nog onduidelijk wanneer we zullen aankomen. Slaan we rechtsaf, terwijl de kaart aangaf dat dit wel de snelste, maar niet de beste route was. Soms willen wij alvast verder reizen, terwijl het nog niet de juiste tijd is.
Ik heb in mijn leven meerdere keren het gevoel gehad dat ik op een kruispunt stond. Ik wist wel dat ik ergens naartoe moest, maar welke kant moest ik dan op? Of momenten dat ik de juiste afslag wel vond, maar de eindbestemming nog helemaal onbekend was. En wat doe je als je de weg niet weet? Blijf je staan wachten? Of begin je met lopen? In vertrouwen dat Hij de hele route kent. En dat waar we ook zijn, Hij er de hele reis bij is (Jes 41:10).
Op reis zijn met God is geen pakketreis. Geen compleet uitgestippelde route, met een dagelijkse beschrijving. Het is een lange reis waarbij wegen en afslagen nu misschien nog niet zichtbaar zijn. Waarbij de bestemming misschien wel onbekend is. Waar je onderweg bergen en obstakels tegenkomt die je niet verwacht had op de route. Steeds kleine stukjes die zichtbaar worden. Stappen in vertrouwen vragen. Stapjes zetten, ook als je twijfelt.
Op reis zijn met God is een groot avontuur. Ik kom op bestemmingen die ik zelf nooit had kunnen vinden. Ik kom op plekken waar ik zelf niet eens aan gedacht had. En hoewel ik mij nog regelmatig frustreer als ik de weg weer eens niet weet, vertrouw ik erop dat ik de route op tijd weet. Omdat Hij de weg kent. En dan kom ik op bestemmingen die mijn verwachtingen overtreffen.