Afgelopen week vierde Erik zijn jubileum, 25 jaar bij de zaak. Dit werd uitgebreid gevierd, zowel op zijn werk en ook bij ons thuis. Dit heugelijke feit ontging onze kleindochters niet. Er was feest, maar wat dan precies? Mama legde aan haar dochters uit dat het een jubileum was en dat opa 25 jaar bij de baas werkte en dat er daarom een feestje was. Voor onze kleindochter van 3 jaar was dit wel moeilijk te volgen. Jubileum, 25 jaar…nee dit was ingewikkeld. Dus voor haar was het feest: opa was 25. Getallen zeggen je ook niet veel als je drie jaar bent, maar jarig zijn, dat begreep ze wel.
Met oma mocht ze mee om ballonnen en nog wat slingers te kopen bij de winkel. Wat een pret. Terwijl ik de versierselen uit stond te zoeken, vertelde de kleine dame vol trots aan de winkeljuffrouw dat we ballonnen gingen kopen, want opa was 25 jaar, een jubi….moeilijk woord. De vrouw en nog een omstander keken erg verbaasd naar mij en toen naar onze kleindochter, maar die had alleen maar veel plezier om iedereen te vertellen dat er feest was. Opa is 25!
Als je drie jaar bent zijn sommige situaties en begrippen nog te moeilijk te begrijpen. Maar papa en mama snappen het en dus is het goed. Als ze wat groter is begrijpt ze het heel goed en kan ze vast om het voorval lachen, net als wij nu. Hoe ouder hoe wijzer, Toch?
Toen ik als kind uit de Bijbel werd voorgelezen, waren het mooie verhalen. Maar toen ik ouder werd bleef het niet bij de verhalen. De Bijbel is er om mij te laten zien wie God is, Zijn liefde voor mij en hoe ik een relatie met Hem mag hebben. Je zou denken hoe ouder je wordt hoe meer je begrijpt van de Bijbel. Maar ik denk weleens: hoe ouder ik word, hoe meer vragen ik heb. Dingen die ik niet snap.
Misschien komt het ook wel omdat ik het soms lastig vind om te vertrouwen en te geloven als een kind. Ik begrijp niet alles en ik heb waarom-vragen. Er zijn vragen waar ik geen antwoord op lijk te krijgen. Maar of ik nú een antwoord krijg of het ga begrijpen ‘als ik later groot ben’, ik wil leren vertrouwen dat mijn Vader alles in Zijn hand heeft.
Iemand zei een keer: “Vertrouwen is dat er onbeantwoorde vragen zijn en toch geloven dat God goed is”. Eerlijk is eerlijk, ik wil graag alles weten en op al mijn vragen een passend antwoord. En dat is niet zoals de Bijbel zegt: vertrouwen en geloven als een kind. Een feestje vieren, ook al snap ik de reden niet helemaal. Verdrietig zijn over situaties waarin ik ook onbeantwoorde vragen heb. Ik mag mijn hand in Zijn hand leggen en gaan wandelen. In vol vertrouwen dat Mijn Vader de weg weet.
