Als we over vakantie nadenken hebben de meeste van ons een idyllisch beeld: zon, strand, mooie bergwandelingen en bovenal: rust. Lange zwoele avonden waarin we eindelijk tijd hebben voor die enorme stapel boeken die we al zo lang willen lezen. Voor een echt goed gesprek met onze partner of vriendin, leuke dingen doen en voor weer eens lange stille tijd met God.
Door het jaar heen zijn de meesten van ons druk. Een baan, een gezin, kerk, huishouden, vrijwilligerswerk, mantelzorg of nog veel meer. Niet zo gek dus dat de meeste mensen reikhalzend uitzien naar een paar weken van rust. Helemaal weg en even helemaal niets. Helemaal opladen, want d daarna moeten we er weer een jaar tegen kunnen. Maar als je dan de stress van het inpakken, de files onderweg, ruziënde kinderen op de achterbank, tent hebt opzetten, regen, uiteenlopende wensen van gezinsleden etc. hebt doorstaan kom je erachter dat je soms helemaal niet toe komt aan alle plannen. Vliegt de vakantie voorbij en begin je voor je het weet weer aan de terugreis naar huis.
Vaak nog met een licht schuldgevoel. Want het was leuk, maar die geplande stilte was ver te zoeken. En je had graag veel meer in de bijbel gelezen. Of tijd gemaakt voor stille tijd.
Voor het onderhouden van een relatie, of dat nu met je partner, je kinderen of juist met God is, is behalve liefde ook discipline nodig. Discipline is niet altijd gemakkelijk. En juist ook in de vakantie, waarin je uit een ritme bent is dat niet makkelijk op te brengen. Discipline kost tijd. Ritme. Herhaling. En dat is lastig als je dat in een paar weken even snel moet inhalen..
Gelukkig is dat strakke ritme niet altijd nodig. God is er altijd. In het strakke ritme en de discipline, maar net zo goed in de rust en onregelmatigheid. We mogen soms leren te ont-moeten. In het moment te leven. Te genieten. Van de zon, de mensen om je heen, de natuur. Daar is God ook. En dan kan het zomaar gebeuren dat je God ontmoet in het moment. Dat je Hem ervaart in de de grootsheid van de natuur. Dat je Hem dankbaar bent voor je genietende kinderen. Dat je je partner zegent terwijl hij of zij geniet. Tijd met God hoeft geen speciaal uurtje te zijn. We mogen altijd met Hem zijn. Hij is waar wij zijn. En hij wil ons daar ontmoeten.
